Η Συμπαντική Καταγωγή της Ευφυίας
Κέντρο Ξένων Γλωσσών Μαρούλης
ΕΤΣΙ ΣΥΧΝΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ ΠΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΝΑ
ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΟΛΕΤΟ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ
(Ήλιος ο Πρώτος, 1943, Οδυσσέας Ελύτης)
Παρατηρούσα τους μαθητές καθώς καταγίνονταν με ένα γλωσσικό παιχνίδι, ζωηροί, με σκέρτσο και όρεξη για ακροβασίες και πειραματισμούς. Τα μάτια τους έπαιζαν με όλες τις κατευθύνσεις, χάνοντας χρόνο με τον καταιγισμό των ιδεών. Κάποιοι περισσότερο αποφασιστικοί προχωρούσαν με αυτοπεποίθηση και συνέργεια. Σκεφτόμουν από που κατάγεται όλη αυτή η ενέργεια, από που έρχεται και πως φτάνει να σπαταλιέται. Από το σύμπαν είναι η απάντηση!
Τα σύγχρονα κύτταρα, κάθε είδους, στον ανθρώπινο, και όχι μόνο, οργανισμό παράγουν την ενέργεια τους στα μιτοχόνδρια, οργανίδια μέσα στα κύτταρα, επιφορτισμένα με την παραγωγή ενέργειας για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του κάθε κυττάρου. Από αυτά εκλύεται μια υδατοδιαλυτή ουσία που ονομάζεται τριφωσφορική αδενοσίνη (ΑΤΡ) και περιέχει μια αλυσίδα τριών φωσφορικών ομάδων. Η ΑΤΡ δεν είναι κάτι άλλο από μία λευκή σκόνη που όταν συναντιέται με το νερό διασπάται και παράγει ενέργεια. Αυτές οι ποσότητες ενέργειας είναι πολύ μικρές και έτσι ο μηχανισμός υποβοηθείται από ένζυμα που επιταχύνουν κατά 100,000 φορές την διάσπαση και παρέχουν μεγάλα ποσά ενέργειας. Αυτή η ενέργεια προέρχεται σε πρώτη φάση από την καύση της τροφής που καταλήγει μετά από την επεξεργασία της στα μιτοχόνδρια-εργοστάσια ενέργειας. Κάπως έτσι κάθε μόριο ΑΤΡ δεν είναι τίποτα άλλο από μια απειροελάχιστη ποσότητα ηλιακής φλόγας, ένα φωτεινό σωματίδιο πλούσιο σε ενέργεια που μετά από ένα ταξίδι περίπου 8 λεπτών και τρέχοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα βρέθηκε κλεισμένο μέσα σε κύτταρα που αναπτύσσονται με την βοήθειά του και μετά μέσω της τροφικής αλυσίδας αυτά τα κύτταρα βρέθηκαν στα μιτοχόνδρια αυτών των μαθητών μπροστά μου. Οι χημικές, βιολογικές διαδικασίες αναλαμβάνουν μετά να ηλιο-τροφοδοτήσουν τους νευρώνες αυτών των μαθητών που ήταν έτοιμοι να μου δώσουν τις εξηγήσεις και τις απαντήσεις στο αρχικό ερώτημα της άσκησης.
Άρα, αυτή η ενέργεια γίνεται γνώση, γίνεται νοητική διαδικασία, γίνεται άποψη, αντίρρηση, καταγράφεται, διαδίδεται και υπάρχει σαν αποτέλεσμα της ευφυίας. Είμαστε παιδιά του ήλιου, παράγωγα του σύμπαντος. Ποτέ δεν με φόβισε μια τέτοια σκέψη, ίσως, απλά έκανε τον ήλιο να φαντάζει πιο δυνατός και πιο σημαντικός, τουλάχιστον στα μάτια μου. Είναι η πρώτη φορά που την μοιράζομαι αυτή την σκέψη.